اشتغال سوژه‏ای مناسب برای کاندیداهای حوزه انتخابیه کاشمر

سر و کاشمر
تنور انتخابات مجلس کمی تا قسمتی داغ شده است. کاندیداهای احتمالی به روش‎های مختلف در حال مطرح کردن خود هستند. اونایی که تازه وارد گردونه شدند با کمک مشاورانشان به نقد گذشتگان و مصادر فعلی امور می‏پردازند.
نمایندگان ادوار لابد معتقدند دوره آنان بهترین دوره بوده است و باید دوباره تکرار شود. در هر حال نامزدهای احتمالی برای مطرح کردن خود به دنبال انواع سوژه‏ها هستند. به اینان پیشنهاد می‏شود بیش از پیش به بحث بی‏کاری و ضرورت اشتغالزایی توجه کنند.
افراد بدون سابقه در امر نمایندگی می‏توانند به طور خاص در این حوزه داد سخن بدهند. افراد دارای سابقه نمایندگی هم می‏توانند کم‏کاری‏هایشان در این حوزه را به لطایف‏الحیل توجیه کنند و در عوض به نقد رقبا بپردازند و کم‏کاری آنان در ایجاد شغل را بزرگ‏نمایی کنند. در هر حال نقل است که قریب نه اصلاح‏طلب و دو اصولگرا تاکنون علنی و غیر علنی برای حضور در ماراتن انتخابات مجلس رخ‏نمایی کرده‏اند. سه نفر ازاین بزرگواران در امر نمایندگی دارای سابقه هستند. به این مجموعه که لابد حسب تکلیف قصد کاندیداتوری دارند پیشنهاد می‏شوند، پاراگراف‏های
ذیل را در باره اشتغال بخوانند:
خدمت کاندیداهای باسابقه نمایندگی و کاندیداهای بی‏سابقه نمایندگی عارضیم که؛از اشتغال‌زایی برای جوانان دیار ترشیز غفلت شده است. سه شهرستان ترشیز بزرگ از؛ عدم سرمایه گذاری‌های مناسب، رشد منفی اقتصادی، نبود نقشه راه برای اشتغالزایی و دلایل گوناگون دیگر رنج می‏برد و بسان کلیت ایران اسلامی شاهد تبدیل بیکاری به دغدغه اول خانواده‏های دیارمان هستیم. حضرات لابد می‏دانید؛ بازار کار نسبت به هجوم جوانان به دانشگاه‏ها در یکی دو دهه اخیر واکنش‌های مناسبی نداشت . نتیجه این سیاست امروز این شده که جنس بیکاری در ایران تغییر کرده، نوع نگاه
جوانان به کار متفاوت است و ذائقه بازار کار عوض شده است.
حالا جوانان ترشیز می‏خواهند مشاغل با پرستیژ و مدیریتی داشته باشند، اغلب به دنبال پُشت میزنشینی هستند و مشاغل ساده و فیزیکی را نمی‏پذیرند و آنها را در شأن خود نمی‏دانند. دانشگاه و تحصیلات باعث شده تا آنها در پس ذهن خود دلبستگی چندانی به شغل‌های ساده و فیزیکی، ندارند و به بسیاری از مشاغل به عنوان کوتاه مدت و موقت نگاه می شود. تمامی دولت‌ها به سهم خود در جدی نگرفتن خطر بیکاری جوانان سهم داشته‏اند. بررسی جدیدترین آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران درباره وضعیت بیکاری در ۱۲ گروه سنی نشان می‏دهد هم اکنون بالاترین ترافیک
بیکاری و جستجوی شغل مربوط به گروه سنی زیر ۳۰ سال است.
جوانان رده‏های سنی ۲۰ تا ۲۴ سال، بالاترین میزان بیکاری به میزان 28 و هفت دهم درصد را تجربه می‏کنند که اندکی کمتر از ۳ برابر نرخ عمومی بیکاری در کشور است. کاندیداهایی که بدنبال آرای جوانان و جویندگان کار هستند می‏توانند از این اعداد در سخنرانی‏هایشان و سلسله مقالاتشان و نشست‏های محفلی و ضیافت‏های مرسوم بهره ببرند. جهت اطلاع ایشان باید گفت؛ افراد گروه سنی ۱۵ تا ۱۹ سال که طبق قانون کار ایران، کارگر نوجوان شناخته می‏شوند نیز دارای نرخ بالای بیکاری قریب 22 و دو دهم درصد است. سن رای هم 18 سالگی است. این مجموعه هم باید مدنظر حضرات باشد.
باید این جویندگان کار جایی در شعارهای انتخاباتی داشته باشند.
بد نیست بدانید که؛ 25تا ۲۹ ساله‏ها مهم‌ترین گروه جویندگان شغل را تشکیل می دهند. در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ سال، زنان دارای قریب 50 درصد بیکاری هستند که بالاترین نرخ بیکاری زنان است. دختران نسبت به پسران و زنان نسبت به مردان در اصلی ترین گروه جوینده شغل کشور یعنی زیر ۳۰ سال، از شانس کمتری برای اشتغال برخوردارند. ترافیک تقاضا و جنس نیازهای شغلی متفاوت است. اغلب جستجوهای شغلی در سنین بالاتر از ۵۰ سال و به سمت دوران بازنشستگی و پس از آن برای امرار معاش و جبران کسری هزینه خانوار صورت می‏گیرد. افراد بیشتر در مشاغل بخش خدمات جامعه فعالیت دارند و
البته ممکن است از درصدی هم به عنوان صاحب تجربه، دانش و مهارت برای آموزش جوانان استفاده شود.
کاندیداهای معزز وقتی در باره اشتغالزایی سخنرانی می‏فرمایید، در فضای ذهنی خود گذری بر واقعیات داشته باشید. این کار برای افراد فاقد سابقه در امر نمایندگی ساده است. می‏توان با وعده و وعید افق‏های قشنگی برای رای دهندگان ترسیم کرد. می‏توان شعارهای زیبا سرداد. می‏توان انواع حرف‏های قشنگ بیان نمود. ولی در کنار تمام این توانایی‏های استدعا می‏شود واقعگرا باشند. استدعا می‏شود سرزمین ترشیز را با یاری مشاوران و اتاق‏های فکر آمایش کنند. پایش آماری بدرد سخنرانی‏های شما می‏خورد.
کاندیداهای گرامی باسابقه در امر نمایندگی کارشان همانطور که در صدر مطلب بیان شد، سخت است. اینان در خوب و بد وضعیت اشتغال سهیم هستند. اینان ابتدا باید خود را نقد کنند. کمیت و کیفیت کار خود را بسنجند. یادمان نرود سهم اصلاحاتیان دیار ترشیز شش بار حضور در مجلس بوده است. سهم اصولگرایان سه بار بوده است. این دو طیف به اندازه حضورشان در مصادر امور ترشیز و نمایندگی در اشتغالزایی یا عدم اشتغالزایی دیار ترشیز نقش‏آفرینی کرده‏اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *