بزرگ ترین پارک خطی شرق کشور محروم از هنرهای تجسمی

به گزارش ایسنا، علی علی‌شیر امروز 23 بهمن‌ماه در کمیسیون زیباسازی شورای شهر کاشمر با اشاره به اینکه زیباسازی به مثابه تزئین محیط شهر بدون در نظر گرفتن زبان هنرهای تجسمی است، افزود: متأسفانه در طراحی بلوار سیدمرتضی که مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پروژه این شهر محسوب می‌شود به فارغ‌التحصیلان عمران، معماری و هنر توجهی نشده است.

وی عنوان کرد: این بی‌توجهی موجب شده شاهد عدم استفاده از رنگ در طراحی محیطی، استفاده ملال‌آور از ریتم‌های تکراری در تمام طول مسیر بلوار سیدمرتضی، عدم توجه به مفهوم ترکیب‌بندی و استفاده از عناصر غیرمرتبط در ورودی جاده سیدمرتضی، پر کردن و انباشتن تمام مسیر بلوار با گل‌کاری و عدم استفاده از ظرفیت‌های روانی نهفته در فضای خالی، عدم توجه به مفاهیم بصری مختلف در گل‌کاری و عدم استفاده از درخت سرو در تمام مسیر بلوار سید مرتضی باشیم.

عضو کمیسیون زیباسازی شورای شهر کاشمر با بیان اینکه متأسفانه برخی اقدامات و طراحی‌ها موجب خستگی فکری و ذهنی کسانی که وارد این بلوار می‌شوند شده است، افزود: برخی عنصرهایی که در ورودی بلوار برای فضای سازی استفاده شده هیچ‌گونه ارتباطی با یکدیگر ندارند.

وی همچنین به عدم استفاده از ظرفیت‌های هنر زمینی و هنر خاکی در بلوار سیدمرتضی اشاره کرد گفت: هنر خاکی یا هنر زمینی سبکی هنری که از اواخر دهه 196 و دهه 1970 برجسته شده است. این سبک با پرداختن به محیط طبیعی آثاری را با استفاده از مصالحی مانند سنگ، خاک و شاخه درخت می‌سازد. به‌رغم اینکه بلوار سید مرتضی جهت استفاده از این هنر ظرفیت‌های بسیاری دارد اما در طراحی محیطی و شهری غفلت شده است.

وی با بیان اینکه تمام مسیر بلوار فقط گل‌کاری شده و از ظرفیت‌های روانی نهفته در فضای خالی استفاده‌ای نشده است، عنوان کرد: متأسفانه آرامشی برای نشستن خانواده‌ها در این بلوار دیده نشده در صورتی که باید محل نشستن با عبور و مرور از یکدیگر جدا باشد.

عضو کمیسیون زیباسازی شورای شهر کاشمر در ادامه به انتقاد از عدم استفاده از درخت سرو که نماد کاشمر محسوب می‌شود در تمام مسیر بلوار سیدمرتضی پرداخت و افزود: هرچند در این بلوار درخت کاج بسیار داریم اما از درخت سرو هیچ استفاده‌ای نشده است.

وی در همین خصوص پیشنهاد فعالیت هنرمندان و مهندس معمار در طراحی بخش انتهایی بلوار سید مرتضی با یکدیگر را داد و گفت: تاکنون تعریف زیباسازی در کاشمر، استفاده از المان‌های تزئینی و نه تجسمی بوده است. شاید برخی المان‌ها زیبا باشند اما تنها به جنبه تزئینی اشاره شده و از جنبه‌های تجسمی غفلت شده است. آن‌قدر مفاهیم جهانی داریم که هراندازه از دید هنرمندان برایشان مجسمه بسازیم بازهم جا برای کار بسیار دارد.

وی در ادامه به نتایج حاصل از غلبه نظریه هنر به مثابه تزیین در بررسی و انتخاب المان‌ها اشاره کرد و گفت: در المان‌های شهری تفسیر تقریبا سطحی از تجلی بصری سنت‌ها شده است.

عضو کمیسیون زیباسازی شورای شهر کاشمر تأکید بر جنبه‌های تزیینی آثار، عدم در نظر گرفتن زبان هنرهای تجسمی، شتاب‌زدگی در بررسی آثار و پایین نگه داشتن ذوق بصری اجتماع را از جمله ایرادات در بررسی المان‌ها دانست و افزود: همان‌گونه که تفکر و فرهنگ جامعه به ذوق بصری مردم شکل می‌دهد آثار بصری نیز بر روی تفکر و فرهنگ اجتماع تأثیر دارد.

وی در ادامه در زمینه نقاشی دیواری پیشنهاد داد: به جای استفاده از نقاشی دیواری که فضای اصیل در آن‌ها به کار نرفته از میراث نقاشی ایران استفاده شود.

علی‌شیر با بیان اینکه هرچند در هر ماه در آمریکا 20 تا 30 مقاله در خصوص نگارگری ایران نوشته می‌شود اما خود ما این هنر را کنار گذاشته‌ایم و از نقاشی‌هایی استفاده می‌شود که بازخوردی ندارند، از دوره کمال‌الدین بهزاد تا دوره معاصر، به منظور آگاهی مردم از فرهنگ و هنر ایران به عنوان شاهکارهای میراث نقاشی ایران نام برد.

وی همچنین به مشکلات نیمکت‌های شهری در بلوار سیدمرتضی اشاره کرد و گفت: متأسفانه عدم توجه به جنبه‌های زیباشناختی، ارگونومی مخصوص کودکان و گریز از زندگی جمعی در نیمکت‌های بلوار سیدمرتضی از جمله مشکلات موجود است.

عضو کمیسیون زیباسازی شورای شهر کاشمر با تأکید بر اینکه باید نگاه به نیمکت نگاه تجسمی باشد، پیشنهاد ساخت نیمکت‌هایی به عنوان مجسمه کاربردی با استفاده از ظرفیت‌های بصری موجود در هندسه‌ خط کوفی معقلی را داد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *