به گزارش ایسنا، سالی که به اتمام رسید از وعده‌های بزرگ و کوچک مسئولان شهرستانی کم نداشت که با هیجان به اطلاع مردم رسانده شد، البته باید گفت که ردپای مسئولان استانی و حتی کشوری هم در این وعده‌ها به چشم می‌خورد.
در سال 96 اولین وعدههایی که با گذر 12 ماه هنوز به نتیجه نرسیده است را از سوی مسئولان استان شنیدیم ابتدایی ترین آن را سرپرست امور سینمایی، سمعی و بصری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در خصوص احداث دومین سینمای شهر داده که هنوز اولین آن بعد از 15 سال تعطیلی به بهره‌برداری نرسیده است.
طباطبایی در سفر خود به کاشمر گفت: «چندین پیشنهاد جهت احداث سینما از سوی بخش خصوصی دریافت و در این خصوص زمینی معرفی و حتی کمیسیون ماده دو نیز برگزار شده که در آن با احداث این سینما توسط بخش خصوصی موافقت گردیده و تنها یکسری کارهای اداری مانده که با رفع آنها به زودی کلنگ احداث آن به زمین زده می‌شود.
وعده دیگری که با گفتنش بسیاری از کشاورزان را خوشحال کرد مربوطه به سخن مدیرکل هواشناسی استان خراسان رضوی بود که با سفرش به منطقه وعده راه‌اندازی ایستگاه خودکار را برای کشاورزان خلیل‌آباد که شهرشان قطب انگور استان محسوب می‌شود و هر ساله به خاطر شرایط آب و هوایی خسارت‌های بسیاری را متحمل می‌شوند را داد اما بعد از 12 ماه خبر رسید که هنوز منتظر تخصیص اعتبارات مورد نیاز از سوی استانداری هستند.
با ورق زدن دفتر وعده‌ها شاهد حرکت سریع قطار وعده‌ها بودیم وعدههایی که خبر از محقق شدن برخی پروژه ها ظرف چند ماه آینده را میداد البته برخی از آن ها در سال 95 داده شده و مقرر بود سال گذشته به بهره‌برداری برسد اما 96 هم مجدد همان وعده ها مطرح شد، ولی بازهم 12 ماه دیگر گذشت و خبری از تحقق آنها نشد.
مرکز شیمی درمانی یکی از همان وعدههایی بود که قرار بود بعد از ماه مبارک رمضان سال گذشته افتتاح شود اما بازهم به سرانجام نرسید.
در این مدت مسئولان جدیدی هم روی کار آمدند و البته تلنگرهایی هم به مدیران قبلی می‌زدند که چرا نتوانستند وعده های خود را عملیاتی کنند، پروژه‌هایی هم هستند که همه ساله خبر از ورود بخش خصوصی و یا تخصیص اعتبارات دولتی برای به ثمر رسیدن آن ها داده می‌شود اما خبری از تکمیل آن ها نیست استخر کاشمریکی از این پروژه هاست که بعد ازهشت سال نیمه کاره ماندن تنها 35 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
از دیگر وعده‌های اولین روزهای سال گذشته مربوط به دائمی بودن غرفه‌های بازارچه صنایع دستی ابتدای بلوار سید مرتضی بود که بعد از گذشت چند روز از پایان تعطیلات نوروز به دلیل نداشتن برنامه از سوی مسئولان به مرور از رونق افتاد و بسیاری از غرفه‌های آن تعطیل شد البته بماند که امسال فقط برای چند روز تعطیلات مجدد بازگشایی شدند.
در همین ایام سرانجام رئیس اتاق اصناف آب پاکی را روی دست مدیریت شهری و اعضاء شورایی که در سالهای متوالی می‌گفتند دیگر مشاغل مزاحم به شهرک نیمه صنعتی منتقل می‌شوند، ریخت و گفت هرچه هزینه شده به کنار باید به فکر شهرک جدیدی بود چون صنوف تمایل به رفتن به این شهرک را ندارند.
البته وعده‌های سال گذشته تنها مربوط به مدیران دولتی نبود و مدیران دانشگاهی هم وعدههایی را دادند که هنوز در حد وعده باقی مانده که راه‌اندازی سلامتکده طب سنتی یکی از آن جمله است.
در دهه فجر سال 95 هم کلنگی به زمین زده شد و در کنار آن عکس‌های یادگاری بسیاری مربوط به زمین جدید مرکز آموزش عالی گرفته شد دیوارکشی این زمین قرار بود تا تابستان سال 96 انجام شود اما بعد از چندین ماه اعلام شد اصلا زمینی در کار نبوده و صوری بوده است.
از اینها که بگذریم اینکه چرا تاکنون راه اندازی کتابخانه‌ای که وعده آن برای 200 نابینا و کم بینا داده شد به مرحله افتتاح نرسیده نمی‌دانم هرچند در برخی مواقع اعلام شده که قیمت بالای تجهیزات عامل مجهز نشدن این کتابخانه بوده است.
شهریورماه 96 هم بدون وعده و وعید نبود و آن راه‌اندازی مرکز مطالعه اسناد میراث فرهنگی بود که وعده راه‌اندازی آن داده شد اما بعد از گذشت چندین ماه هنوز قصه راه اندازی آن به سر نرسیده است.
بازار وعده‌ها به زمستان رسید و آنقدر گرم بود که به جاده مرگ هم رحم نکرد این بار مسئولان کشوری پا را به این وعده‌ها گذاشته و خبر از تخصیص اعتبارات میلیاردی برای بهره‌برداری از این جاده حادثه آفرین دادند، به رغم اینکه در این پروژه شهرداری به تعهد خود عمل کرد اما آسفالت این محور که در تعهد مسئولان دولتی و قول تأمین هزینه آن را داده بودند انجام نشد و تاکنون حتی یک متر از آن به بهره‌برداری نرسیده است.
از حق نگذریم همه وعده‌ها هم به گونه‌هایی نبود که عملیاتی نشود یکی از وعدههایی که در کمتر از چهارماه به تحقق رسید مربوط به قول نماینده مردم کاشمر در خصوص ارتقاء درمانگاه تأمین اجتماعی کاشمر بود که در اسفندماه 96 جامه عملی به خود گرفت.
بازهم ردپای مدیران کل در، می‌شودهایی که نشد را مشاهده کردیم، وعده «هتل چهار ستاره کاشمر احداث می‌شود» برای چندمین بار از سوی مسئولان و این بار از سوی مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری داده شد البته مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سابق در سفر خود به کاشمر قول‌هایی هم در خصوص تخصیص اعتبار برای موزه کاشمر داد که هنوز در حد همان وعده باقی ماند.
زندان کاشمر از دیگر پروژه‌هایی است که در 9 سال قبل کلنگ آغاز عملیات اجرایی آن به زمین خورد و سال 96 دوباره پرونده آن مطرح شد اما این بار به نوع دیگری و آن هم این بود که رئیس مرکز آموزش عالی کاشمر اعلام کرد با موافقت رئیس زندان، این مکان به دانشگاه تبدیل می‌شود که امیدواریم در این خصوص هرچه زودتر با موافقت مسئولان مربوطه این امر محقق شود و دیگر شاهد ساخت هیچ زندانی آن هم در ورودی شهر نباشیم.
در آخرین ماه سال گذشته وعده‌های رنگارنگ بسیار دیگری داده شد یکی از آنها مربوط به گزارش محله گوهر بود که در آن یکی از اعضاء شورای شهر قول احداث پارک محله را داد ولی متأسفانه همانند دیگر وعده‌های مسئولان به فراموشی سپرده شد.
راه اندازی سینمای کاشمر تا پایان بهمن ماه هم دیگر وعده مدیریت شهری بود که موکول شد به پایان سال که بازهم … امیدواریم این وعده جناب شهردار به زودی محقق شود البته ناگفته نماند که ایشان قول دادند تا پایان سال سقف مجموعه بزرگترین فرهنگسرای استان خراسان هم اجرا شود که هنوز این وعده محقق نشده است.
ای کاش سال 97 بدون وعده و وعید و سالی مملو از تحقق تمامی وعده‌های مسئولان باشد. شاید خیال باطلی باشد اما انتظار می‌رود همان وعده‌های داده شده به فراموشی سپرده نشود و در کمترین زمان ممکن محقق گردد.
مردم کاشمر همچنان در انتظار تحقق وعده‌های مسئولان از حرف تا عمل هستند. کاش یک نهاد غیرحکومتی برای رصد وعده‌های مسئولان راه‌اندازی می‌شد، نبود این نهاد به شدت در کاشمر احساس می‌شود.
گزارش از جواد افتخاری، خبرنگار ایسنای منطقه خراسان