جامعه گزارش با خارج شدن از میدانی که نامی ندارد وارد جاده ای می شویم که به وسیله درختان توت زیادی احاطه شده است. به سمت روستای مغان حرکت می کنیم و پس از طی مسافت ۲ کیلومتری وارد بولوار مهر مادر می شویم که در سال های اخیر توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب طرح هادی و در جهت خدمت رسانی به مردم این روستا احداث شده است. در حال عبور از این بولوار عریض احساس می شود این روستا ساختار شهری دارد اما وقتی به کوچه های خاکی با ساختمان های خشتی و گلی مواجه شدم دریافتم که این روستا بسان برخی روستاها با همان ساختار روستایی قدیم است. مردم این روستا از نعمت گاز، برق، تلفن و آب آشامیدنی بهره مندند اما چند ماهی است که کمبود آب و در پی آن سهمیه بندی آن موجب نارضایتی ساکنان شده است. یکی از اهالی روستا می گوید از ساعت ۱۲ شب تا ۱۲ ظهر قسمت بالای روستا و از ساعت ۱۲ ظهر تا ۱۲ شب بخش پایین روستا از آب آشامیدنی استفاده می کنند. وی معتقد است که چاه عمیقی که در حال حاضر آب مورد نیاز روستا را تامین می کند حدود ۳ لیتر در ثانیه آب دارد که باید بین جمعیت ۲ هزار نفری روستا تقسیم شود. یکی دیگر از ساکنان روستا هم گفت: در هوای گرم تابستان به دلیل کمبود آب نمی توانیم از کولر استفاده کنیم. وی هم چنین به مشکلات بهداشتی ایجاد شده به خاطر کمبود آب در این روستا اشاره می کند و می گوید: به دلیل کمبود آب، امکان استفاده از حمام های خانگی در روستا وجود ندارد و تنها حمام این روستا نیز از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. یکی از روستاییان هم که در کنار روستا واحد دام داری دارد، گفت: با وجود نیاز شدید دام ها به آب در واحدهای دام داری حتی یک ساعت هم آب نداریم. وارد حمام روستا که ساختمانی قدیمی و فرسوده دارد، می شویم. اهالی روستا برای استفاده از این حمام باید مبلغ ۲۰۰ تومان پرداخت کنند.
متصدی حمام روستا با تایید وضعیت نامناسب حمام، کمبود آب را مهم ترین مشکل این حمام و ساکنان در روستا می داند و می گوید: با توجه به این که منبع آب سرد و گرم را با هم پر از آب می کنیم اما با توجه به استفاده بیشتر از آب سرد منبع آن زودتر از منبع آب گرم خالی می شود و به جهت این که با کمبود آب مواجه هستیم مردم مجبورند تنها از آب گرم استفاده کنند. در عین حال اکثر اهالی این روستا با توجه به وجود خانه بهداشت و مرکز درمانی از وضعیت بهداشتی در این روستا رضایت دارند. یک کشاورز نیز مهم ترین محصولات کشاورزی این روستا را زعفران و انگور عنوان و اعلام می کند حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد مردم روستا بیکارند و درآمدی ندارند. وی تاکید می کند: خشکسالی و سرمازدگی های سال اخیر موجب شده تا محصولات کشاورزی در این روستا از بین برود. او هم چنین افزایش بی رویه جمعیت در سال های گذشته نسبت به زمین های کشاورزی در این روستا را مهم ترین عامل رشد جمعیت بیکار در روستا دانست. در قسمتی از خیابان اصلی روستا که تنها مکان آسفالت شده است، عده ای از جوانان سوار بر موتور مشغول انجام حرکات نمایشی هستند و زمانی که علت این اقدام آن ها را جویا می شویم، می گویند: چه کار کنیم این تنها سرگرمی ماست چرا که ما مانند جوانان شهری مکان ورزشی مناسب نداریم تا اوقات خود را در آن جا سپری کنیم. تعدادی از اهالی روستا هم با بیان این که راه ارتباطی روستا از آسفالت مطلوبی برخوردار است اما کم عرض بودن و نبود روشنایی لازم در این جاده باعث بروز حوادث ناگوار و دلخراشی می شود، خواستار توجه مسئولان راه و ترابری و اداره برق در این زمینه شدند. با پایان یافتن گشت و گذاری کوتاه در داخل روستا به سراغ دهیار روستای مغان رفتم. وی که از بدو تاسیس دهیاری ها در شهرستان به عنوان دهیار روستای مغان فعالیت های چشم گیری انجام داده به کمبود آب شرب در روستا اشاره می کند و می گوید: از حدود یک ماه گذشته به دلیل کمبود آب، طرح سهمیه بندی آب اجرا می شود اما تاثیری در رفع مشکل نداشته است. محمدپور با تاکید بر این که در حال حاضر آب آشامیدنی اهالی روستای مغان از یک حلقه چاه تامین می شود، ابراز داشت: قرار است آب و فاضلاب روستایی با حفر یک حلقه چاه جدید بحران کمبود آب در این روستا را برطرف کند. وی با بیان این که زمین موردنظر برای احداث چاه به آب و فاضلاب روستایی تحویل شده، گفت: با وجود این که مسئولان آب و فاضلاب روستایی قول داده اند که در فاصله زمانی ۲۰ روزه چاه را حفر و مشکل آب را حل می کنند اما متاسفانه با گذشت ۱۰ روز هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است و مردم روستا هم چنان با کمبود آب شرب و آشامیدنی مواجه هستند. دهیار روستای مغان با ابراز رضایت از اجرای طرح هادی افزود: اگر چه اجرای طرح هادی در این روستا رونق و آبادانی به همراه داشته اما رهایی و عدم اجرای ادامه طرح به دلیل کمبود اعتبار نارضایتی برخی اهالی را به همراه داشته است. وی با بیان این که در اجرای طرح هادی در ورودی روستا بولوار به طول ۶۵۰ کیلومتر احداث شده خاطر نشان کرد: متاسفانه یک طرف از این بولوار پیاده روسازی آن بعد از گذشت بیش از یک سال هم چنان ناتمام رها شده است. محمدنژاد هم چنین به ساختمان های بدون مقاومت و استحکام در برابر زلزله اشاره کرد و یادآور شد: اگر چه از زمان آغاز طرح مقاوم سازی منازل روستایی توسط بنیاد مسکن در این روستا با استقبال مردم رو به رو شد اما در ادامه اجرای این طرح به دلیل سخت گیری ناظران ساختمانی روستاییان ترجیح دادند منازل خود را با همان روش های سنتی و غیراستاندارد احداث کنند. وی تاکید کرد: هم اینک فقط ۲ درصد ساختمان ها در روستای مغان مقاوم سازی و در برابر زلزله ایمن است. دهیار روستای مغان با اشاره به جمعیت بالغ بر ۲ هزار نفری در این روستا و موضوع بیکاری اکثر جوانان این روستا خواستار اختصاص اعتبارات فرهنگی و ورزشی به این روستا شد. وی با بیان این که روزانه حدود ۴۰ تا ۵۰ نفر از جوانان این روستا جهت ورزش کردن باید مسافت ۲ کیلومتری روستا تا شهر کاشمر را برای استفاده از امکانات سالن و زمین چمن ورزشی طی کنند ابراز داشت: در این خصوص با اختصاص زمینی برای احداث یک مجموعه فرهنگی و ورزشی پی گیری ها و مکاتباتی با اداره تربیت بدنی انجام دادیم اما تربیت بدنی شهرستان اعلام کرد که هزینه ساخت سالن ورزشی در این روستا ندارد و تنها می تواند کف زمین را بتون ریزی کند.