با نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس، تلاش افراد و گروه های مختلف بویژه صاحبان اندیشه های سیاسی برای مطرح کردن خود و نامزد مورد نظرشان مضاعف می شود.جلسات گوناگونی که عمدتاً در منازل برگزار می شود و تحرّک برخی در نشان دادن هر چه بیشتر خود به مردم از قبیل رفتن به روستاها و بخش ها، انتشار بولتن های رنگارنگ که بعضاً با استفاده از رانت های ویژه به جاهای گوناگون ارسال می گردد، شرکت در مراسم های گوناگون که معمولاً با توقّف بیش از حدّ معمول در آنجا همراه است و حتّی سرکشی به تک تک مغازه های سطح شهر و التماس دعا (رأی) داشتن از جمله این اقدامات است. در این میان متأسفانه قرائن و شواهد حاکی است که تخریب و اتهام زدن به نامزدهای احتمالی از سوی طرفداران برخی نامزدها، حتّی به کسانی که از لحاظ سیاسی و فکری با آنها هم سو می باشند آغاز شده و برای کسب قدرت به خط و نشان کشیدن برای یکدیگر پرداخته اند.
نکته ای که به این افراد باید متذکّر شویم این است که با چه هدفی می خواهید فرد مورد نظرتان بر کرسی سبز رنگ مجلس آینده بنشیند؟ اگر برای دستیابی به قدرت و توزیع پست ها و مناصب مختلف و سپس انتقام جویی از رقیبان است آنگونه که تاکنون توسّط برخی نمایندگان اعم از اصولگرا و اصلاح طلب عمل شده باید هم به حال شما تأسف خورد و انتظار هیچگونه پیشرفت و توسعه ای را از این ناحیه نداشت ولی اگر دل در گرو پیشرفت و ترقّی کشور دارید باید بدانید که توسعه ی ایران که به جرأت می توان گفت سیاسی ترین کشور دنیاست جز با اتّحاد و همدلی همه ی گروه های فکری و سیاسی جهت حفظ نظام جمهوری اسلامی امکان پذیر نخواهد بود.
از سویی دیگر یکی از مؤلفه های توسعه و پیشرفت، مشارکت دادن همه ی مردم در اداره ی امور خودشان است و این زمانی امکان پذیر خواهد بود که رقابت سالم و بدور از تخریب انجام گیرد. گمانه زنی ها، تهمت زنی ها فضای انتخابات را تیره و تار می نماید و امکان مشارکت مردم را کاهش خواهد داد. بنابر این مردم فهیم ایران به فراست دریافته اند افرادی که خود را به باندهای زر و قدرت بسته اند و با دادن وعده وعیدهای رنگارنگ قصد فریب افکار عمومی را دارند کاری از پیش نخواهند برد .
حضرت امام خامنه ای در ۱۲/۱۰/۱۳۸۶ در اجتماع مردم یزد می فرمایند: یکی از تصوّرات اشتباهی که در ذهن عموم مردم در رابطه با وظیفه ی نمایندگان مجلس می باشد این است که وظیفه اصلی نمایندگان این است که وعده های مختلفی در زمینه ی پروژه های عمرانی و رفاهی به مردم منطقه خود می دهند که بسیاری از این وعده ها غیرعملی است. در حالی که اساساً نماینده منتخب مردم یک حوزه انتخابی است که به عنوان نماینده افکار عمومی آن بخش از کشور، در بحث قانونگذاری و نظارت بر دستگاه های اجرایی ایفای نقش نماید. بر این اساس مقام معظّم رهبری در بحث انتخاب می فرمایند: وعده های غیرعملی ملاک نیست. من با خود نماینده های محترم در دوره های مختلف وقتی مواجه شدم به این ها گفتم: آقایان و خانم های نماینده! وظیفه نماینده این نیست که وعده عمرانی و فلان پروژه، فلان کار را در منطقه انتخابی خود به مردم بدهد، اینها کار اجرایی است، کار دولت است. وظیفه نماینده این است که بتواند قانون مورد نیاز کشور را پیدا کند، آن قانون را جعل کند. وقتی قانون شد. یعنی قاعده ای گذاشته می شود،دستگاه های اجرایی و قضایی مجبورند بر طبق قانون عمل کنند. وعده های غیرعملی دادن، وعده های بزرگ دادن، اینها ملاک نیست، باید مردم توجّه کنند، گاهی علامت منفی هم هست.
ایشان در جایی دیگر می فرمایند: مبادا کسانی به مجلس بروند که گیرنده آنها منتظر فرستنده ی قوی آمریکا و غرب باشد و هر چه به آنها بگویند اینها به زبان دیگر در داخل مملکت تکرار کنند.
یکی دیگر از خصوصیات نماینده مجلس از سوی حضرت امام خامنه ای (دامت برکاته) عدم انفعال در موضوعات جاری و حساس کشور است. انفعال در خصوص حقوق مادام العمر نمایندگان و عدم واکنش در مقابل ترور فرمانده دلاور سپاه و بسیار مسایل دیگر که در این مقال نمی گنجد هیچ توجیهی در سهیم شدن در قدرت برای نماینده باقی نمی گذارد.
یکی از نکات مدنظر انتخاب کنندگان بحث تخصص نمایندگان منتخب و توانایی علمی و عملی آنها در نوع مسوولیتی که بر عهده می گیرند می باشد. اما نکته ای که حضرت امام (ره) نیز همواره بر آن تأکید داشتند بحث تعهد در کنار تخصص بود. لذا حضرت امام خامنه ای نیز در یکی از سخنرانی های خود با اشاره به برخی تبلیغات در مورد اصالت دادن به تخصص داوطلبان نمایندگی تصریح می کنند: تخصص نیز امری لازم است و ما امروز متخصص کم نداریم، اما ملّت هوشیار ایران باید دقت کنند که در میان همین متخصصان، متدین ها را انتخاب کنند. زیرا دین و تدین مانع وابستگی می شود و اگر دینداری نباشد وابستگی آسان می شود.
نمایندگان یا مأموران زر و قدرت؟!
ادموند برک در سخنرانی معروف خود در برابر انتخاب کنندگان یا رأی دهندگان بریستول در ۱۷۷۴ به اطّلاع آنها رساندکه « نماینده ی شما نه تنها حرفه ی خود بلکه رأی خود را نیز مرهون شمامی داند. اما اگر او رأی خود را فدای افکار شما کند، به جای خدمت، به شما خیانت می کند.» به نظر برک، اصل و اساس نمایندگی، از راه ” داوری پخته ” و ” وجدان روشن ” خدمت به انتخاب کنندگان است. خلاصه اینکه نمایندگی وظیفه ای اخلاقی است: آنها که از خوشبختی آموزش و فهم و شعور برخوردارند باید به نفع آنهایی عمل کنند که این خوشبختی را چندان ندارند. به نظر برک این وضعیّت را این نگرانی توجیه می کند که اگر نمایندگان مجلس مانند سفیران عمل کنند که از انتخاب کنندگان خود مستقیم دستور می گیرند، پارلمال را به عرصه ی نبرد منافع محلّی متعارض تبدیل می کنند و اجازه نمی دهند هیچکس از طرف ملّت سخن بگوید. برک تأکید می کرد: پارلمان مجلس مشورتی یک ملّت است با یک منافع، منافع همه » از این گفته ی برک برمی آید که او توصیه می کرد که نمایندگان نباید خود را در باندهای قدرت و پول دخیل نمایند زیرا نمایندگی یک وظیفه اخلاقی است نه جایگاه و شأنی برای نماینده.
پی نوشت ها:
•
– فرمایشات حضرت امام خامنه ای در اجتماع مردم یزد. ۱۲/۱۰/۱۳۸۶٫
– دکتر عبدالرحمن عالم، نظریه سیاسی، انتشارات قومس، ۱۳۷۹، چاپ دوم.
یک پاسخ
به نظر بنده کرسی مجلس بسیار باارزش است که عده ای از نامزد ها به صورت میلیاردی جهت کسب آن هزینه می کنند امید است مردم فهیم خطه ترشیز به کاسبان رای ندهند و از اهل نفاق نیز دوری بجویند. ان شاء الله