سرو کاشمر یا سرو کشمر یا سرو مقدس زرتشت درختی بوده که بر طبق باور زرتشتیان به دستور زرتشت کاشته شده بود. این درخت بسیار زیبا و بزرگ بود و شهرت آن به متوکل خلیفه عباسی رسید. خلیفه دستور به قطع آن داد و پیشنهاد زرتشتیان آن شهر که ۵۰۰۰۰ سکه طلا برای قطع نکردن آن درخت بود مورد قبول واقع نشد و آن را قطع کرده و برای خلیفه به بغداد بردند. یک روز قبل از رسیدن درخت به بغداد، متوکل به قتل رسید و این مطابق پیش گویی زرتشت بود که گفته بود هر که این درخت را قطع کند، کشته خواهد شد. این سرو در زمان قطع شدن بیش از ۱۴۰۰ سال عمر داشت. سرگذشت سرو کاشمریا کشمر را غالباً شنیده اید سروی که روایت بود پیامبر باستانی ایران، اشو زرتشت آن را با دست خود از بهشت آورده و در زمین کاشمر کاشته است و حکیم فردوسی در مورد آن میفرماید:
یکی شاخ سرو آورید از بهشت بدروازه شهر کشمر بکشت
در کتاب دانشنامه مزدیسنا نوشته انوشه روان دکتر موبد جهانگیر اشیدری آمده:گویند اشو زرتشت، دو درخت سرو به طالع سعد در دو محل به دست خود کاشت، یکی در دهکده کشمر(کاشمر) و دیگری در دهکده فریومد از روستاهای توس(طوس) خراسان.به مرور این درخت بلند و ستبر و پرشاخ شده و دیدن آن موجب شگفتی بینندگان میشد.چون وصف این سروها در مجلس متوکل عباسی، خلیفه عهد، بیان شد، او که مشغول به عمارت در جعفریه سرمن رای، مشهور به سامره بود به خاطرش افتاد که آن سرو را قطع کرده، به بغداد بیاورند.
یکی سرو آزاده را زردهشت به پیش در آذر اندر بکشت
نبشتش بر آن زاد و سرو سهی که پذرفت گشتاسب دین بهی
فرستاد هرسو به کشور پیام که چون سرو کشمر به گیتی کدام
زمینو فرستاد زی من خدای مرا گفت از اینجا به مینو گرای
کنون جمله این پند من بشنوید پیاده سوی سرو کشمر روید
در کتاب ثمارالقلوب خواجه ابومنصور ثعالبی چنین آرد: که این دو درخت سرو کاشمر و سرو فریومد گشتاسب ملک فرمود تا بکاشتند. متوکل علی الله جعفربن المعتصم خلیفه را این درخت وصف کردند و او بنای جعفریه آغاز کرده بود. نامه نوشت به عامل نیشابور خواجه ابوالطیب و بامیر طاهربن عبدالله بن طاهر که باید آن درخت (سرو کاشمر) ببرند و بر گردون نهند و به بغداد فرستند و جمله شاخ های آن در نمد دوزند و بفرستند تا درودگران در بغداد آن درخت راست باز نهند و شاخ ها به میخ به هم باز بندند چنانکه هیچ شاخ و فرع از آن درخت ضایع نشود تا وی آن ببیند آن گاه در بنا به کار برند. پس گبر گان(زرتشتیان) جمله جمع شوند و خواجه ابوالطیب را گفتند ما پنجاه هزار دینار زر نیشابوری خزانه خلیفه را خدمت، کنیم در خواه تا از این بریدن درخت درگذرد چه هزار سال زیادت است تا آن درخت کاشته اند و این در سنه اثنتین و ثلاتین و مأتین بود و از آن وقت که این درخت کشته بودند تا بدین وقت هزار و چهارصد و پنج سال بود، و گفتند که قلع و قطع این مبارک نیاد و بدین انتفاع دست ندهد. پس عامل نیشابور گفت متوکل نه از خلفا و ملوک بود که فرمان وی ردّ توان کرد.
پس خواجه ابوالطیب امیر عتاب ورقاأالشاعر الشیبانی را که از فرزندان عمر و بن کلثوم الشاعر بود بدین عمل نصب کرد و استادی درودگر بود. در نیشابور که مثل او نبود او را حسین نجار گفتندی. مدتی روزگار صرف کردند تا اره آن بساختند و اسباب آن را مهیا کردند و استداره ساق این درخت چنانکه در کتب آورده اند مساحت بیست بیست و هفت تازیانه بوده است. هر تازیانه رشی و ربعی بذارع شاه. و گفته اند در سایه آن درخت زیادت از هزار گوسفند گرفتی و وقتی که آدمی نبودی و گوسفند و شبان نبودی و حوش و سماع آنجا آرام گرفتندی و چندان مرغان گوناگون بر شاخ ها مأوی داشتند که اعداد ایشان کسی در ضبط حساب نتواند آورد.
چون بیوفتاد در آن حدود زمین بلرزید و کاریزها و بناهای بسیار خلل کرد و نماز شام انواع و اقسام مرغان بیامدند چندانکه آسمان پوشیده گشت و به انواع اصوات خویش نوحه و زاری می کردند بر وجهی که مردمان از آن تعجب کردند و گوسفندان که در ضلال آن آرام گرفتندی همچنان ناله و زاری آغاز کردند.پانصد هزار درم صرف افتاد در وجوه آن تا اصل آن درخت از کشمر به جعفریه بردند و شاخ ها و فروع آن بر هزار و سیصد اشتر نهادند.
آن روز که بیگ منزلی جعفریه رسید آنشب غلامان متوکل را بکشتند و آن اصل سرو ندید و آن برخورداری نیافت. و این بود شب چهارشنبه لثلاث خلون من شوال سنه اثنتین و ثلاثین و مأتین. باغر ترکی با جماعتی از غلامان به اشارت منتصر قصد متوکل کردند و متوکل در مجلس لهو نشسته بود و آن (درخت) در یک منزلی جعفریه بماند تا عهدی نزدیک. و در آن سال والی نیشابور که آن فرمود ابوالطیب طاهر و هر که در آن سعی کرده بود جمله پیش از حولان حول هلاک شدند. درودگر و آهنگر و شاگردان و اصحاب نظاره و ناقلان آن چوب هیچ کس نماندند و این از اتفاقات عجیبه است…(بنقل از کتاب ثمارالقلوب خواجه ابومنصور ثعالبی)
این چنین گفته شده بود که اگر کسی دستور به بریدن یکی از این دو سرو دهد و یا ریشه آنرا ببیند(آنرا قطع کند) بلافاصله خواهد مرد و متوکل نیز بدست غلامانش کشته شد…
باید دانست که درخت سرو از دیر باز علامت و نشانه ایران باستان بوده .اینکه در قالیها، فرشها و غیره نقش سروهای شاخه برگشته بسیار دیده میشود، بقایای آثار همان سنت ملی است(سرو نماد ملت ایران است، چنان که جبر زمانه سر او را خم کرده اما در مقابل انیران کمر خم نکردهو استوار است).در کاشمر مناره ای است به نام مناره کاشمر که هنوز باقی است.سالها پیش، مرزبان خسرویان پیرو گفته برخی از افراد محل آن را آرامگاه زردشت(زرتشت) دانست که صحت آن به ثبوت نرسیده است(البته چنین حدسی نیز در مورد مزارشریف واقع در افغانستان زده میشود).رئیس دفتر رضا شاه قطعه ذغالی از آن محل در دست داشت که وقتی سرخ میشد و سپس خاموش می گردید، خاکستر نمی شد و همانگونه باقی میماند.در اطراف و اکناف ایران، بویژه نقاط ییلاقی، درختهای کهنی است که مردم آنرا هزار ساله و شاید بیشتر میدانند و آنها را جمشیدی میگویند.
همچنین در روستای قنوات غسان، نزدیک کرمان، درخت چناری بود که توی آن خالی بود، برخی آنرا گرامی داشته و حتی در جوار آن کسب و کار میکردند.چند سال پیش آتش گرفت و از بین رفت.
37 پاسخ
با سلام و خسته نباشید.
همان طور که همه می دانند و شما هم می دانید قصه سرو کشمر ( نه کاشمر) مربوط به درخت سروی است که در روستایی به همین نام ( کشمر) و در نزدیکی برج معروف علی آباد کشمر ، از توابع شهرستان بردسکن بوده.لطفا این مطلب که مربوط به شهرستان کاشمر و تاریخ این شهر نمی باشد را از سایت حذف نموده.
اگر شهری تاریخ ندارد ، نباید تاریخ شهر های اطراف را بدزدد.
متاسفانه من به کرات مطالبی در مورد آثار و داستان های تاریخی در سایت های مختلف مربوط به کاشمر دیده ام که همگی متعلق به شهرستان بردسکن بوده و می باشد.حتی اسمی که به کاشمر منتسب می شود ( ترشیز ) از قدیم الایام مربوط به بردسکن بوده و هنوز هم خرابه های شهر قدیم ترشیز در نزدیکی روستای فیروز آباد شهرستان بردسکن اثباتی بر این ادعاست.
باشد که تاریخ را بسازیم
جواد جان راحت باش بگو اسم کاشمر از روی کشمربردسکن گرفتند.
اینو نگو چون بهت میخندند بردسکن شما تا 30 سال پیش یه روستای 12 خانوار بوده اوکی.
مرتضی جان چه ربطی داره تا چند سال پیش 90 درصد شهر ها دهات بودن همه ما هم دهاتی هستیم البته اون وقتا به همین دهاتها شهر میگفتن
ما که هممون میدونیم بردسکن و خلیل آباد هر چی دارن از کاشمر دارن. تو دامن کاشمر بزرگ شدن و حالا یک نیمچه شهری شدن. حالا ادعای تاریخی بودن شون جالبه.
خوب بلاخره این سرو معروف مال کاشمر هست یا نه؟
بعد هم خیلیی خودتونو قصه ندین.چون کاشمر و کشمر و بردسکن و خلیل آباد و…همه سروته یه کرباسن.به قول ما هیچ کدوم روی شسته تری از اون یکی نداره….
گرچه بنده کاشمریم ولی باید اعتراف کنم حرف جواد آقا صحت داره! بنده بعد از تحقیق زیاد در مورد سرو کاشمر این ماجرا دستم اومد!
سلام این درخت در کجای کاشمر است؟
سلام محسن جان خوبی؟سروکاشمر درروستای علی آباد کشمر بوده که دراون زمان جزِِو شهری بین دهنو وخلیل آباد به نام خرزن بوده که بعدا بر اثر زلزله خراب شده وشهر جدیدی به نام کاشمرکه پیش از آن ولایت بزرگ وکهنتر ازهمه به نام سسبدبوده پدید آمده قلعه ی آتشگاه باسه هزار سال قدمت گویای این مدعاست
مقایسه بردسکن با کاشمر مثل مقایسه افغانستان با ایرانه !!!!!
من با نظر فقط کاشمر موافقمlike
آتشکده قنات غسان، کرمان
قنات غسان از دهات زرتشتی نشین اطراف کرمان بوده است.این روستا که در چندکیلومتری ماهان در جنوب کرمان واقعاست،قدمتی از عهد بنی امیه دارد.غسان حاکم کرمان در زمان عمربن عبدالعزیز آخرین خلیفه اموی بوده وقنات هم جایی است که آبخارج شده و کاربری کشاورزی وآبیاری دارد.
اصلیت این مردمان آذربایجانی بوده ودر کنار کوه سبلان ساکن بودند. مردمانی که نه حاضر به قبول اسلام می شدند و نه جزیهپرداخت می کردند.بنا بر اظهارات مرزبان اشیدری،این طایفه به زور غسان به دامنه کوه جوپار درجنوب کرمان کوچیدندو پس از۸سال در این مکان ساکن شدند.این مردمان سخت کوش به کندن قنات و آبیاری زمین های بایر پرداختند.کشت گندم و انگور در کویرکرمان از زحمات زرتشتیان قنات غسان است .
بنا بر اظهارات شاهپور اشیدری،زرتشتیان مهاجر آتش کوه سبلان را به قتان غسان منتقل و در آتشکده بزرگی به نام آتش ورجاوندتخت نشین کردند.این آتشکده محوطه بزرگی بوده که شاه ورهرام ایزد ،یزشن خوانه ، گهنبارخانه ومکتب خانه را شامل می شدهاست.در دوران صفویه بهدینان این دیار به دلیل پرداخت جزیه و مالیت سنگین توان مرمت آتشکده را ازدست دادند.تااینکه مانکجیهاتریا در دوران ناصرالدین شاه قاجار به کمک زرتشتیان ایران می شتابدو جزیه را برمی اندازد.
مانکجی در نوشتارهای خود می نویسدکه آتشکده قنات غسان را تعمیر و انجمن زرتشتیان را بنا مبکند.هزینه این تعمیر را گلستانبانو دختر ایزدیار کرمانی عروس خانواده “یاند” پارسی بمبئی را پرداختند. ایزدیار همان بهدینی بود که بر اثر فشارگنجعلی خانحاکم کرمان به همراه دختر بچه اش به هندوستان کوچید.
آتشکده قنات غسان تا دوران پهلوی دوم روشن بوده و زرتشتیان در این دیار ساکن بوده اند. بر اثر مهاجرت تمام بهدینان به شهرکرمان و سپس تهران آتش این آتشکده قدیمی خاموش می شود.هم اکنون این مکان مقدس تخریب و به یادها و خاطره ها پیوستهاست.یاد موبد رستم،موبد مرزبان و موبد جمشید دستوران بزرگ قنات غسان به نیکی یاد یاد.
به خاطر بد بودن بعضیا کشمیر خراب شد وبعدکاشمر یعنی ترشیز کهن ساخته شد.شهر خوبان .بردسکن موند با ادمای نالایق فقط کاشمر/بچه ها جانم فدای کاشمر/لطفا رپهای منو که در اپارات گذاشته شده است و گوش بدهید تا بفهمید چه قدر رفتیم بالا فدای بچه های کاشمر.
مهم نیست که این سرو مال کدوم شهر یا روستا هست، مهم اینه که متعلق به ایرانه، و هر کس ایرانیه باید به این سرو افتخار کنه ، چون این نمادها هست که ایران و ایرانی بودن رو هنوز پابرجا گذاشته، من شیرازی هستم و تا حالا هم این سمبل گران قدر رو ندیدم ، ولی آرزو دارم ببینمش، سر چیزهای بیخدی بحث نکنید، به این بیندیشید که چه چهره های منفور و کثیفی در طول تاریخ دنبال نابود کردن هویت و فرهنگ ایرانی بودن و هنوزم هستند و تلاش میکنن که فرهنگ بیگانه به خصوص عربی رو بر ما غالب کنن.
زنده باد ایران و ایرانی دوست
جواد جان دوست عزیز شما قدمت شهرتون به زمانی برمیگردد کهاز کاشمر جدا شدیدو کلا اگه شمارو بشناسن از اعتبار و نام کاشمر هستش واقعیت را باید پذیرفت
درود.بخشی از این مطلب،همونطور که دوستان دیگه هم گفتن،اشتباهه و من تعجب می کنم که بعد از این همه مدت هنوز اصلاح نشده…
درخت سرو کشمر یا سرو مقدس،هیچ ارتباطی به شهر کاشمر نداره.بر اساس روایات،افسانه ها و متون قدیمی، دو تخم سرو،تحفه ای مینوی بودن که زرتشت هنگام عروج،از بهشت با خودش آورد،
و با دست خودش اون دو درخت سرو رو کاشت:
یکی در کشمر،روستایی از توابع شهرستان بردسکن خراسان،
و دیگری رو در روستای فریومد،از توابع توس
سرو کشمر،درختی مقدس و بسیار مورد احترام ایرانیان بود و سرانجام به فرمان المتوکل،خلیفه عباسی قطع شد.
کاشمر،هیچ ارتباطی با درخت سرو کشمر نداره.وجود شواهد و منابع و روایتهای تاریخی متعدد، درباره محل کاشت این درخت جای هیچ تردیدی باقی نمی ذاره.
اما این،تنها یه نکته تاریخیه،نه مبنای قیاس بین کاشمر و کشمر و معیار سنجشی برای اعتبار و قدمت یه مکان یا یه قوم… جبهه گیری و تکدر خاطر دوستان کاشمری واقعا برام عجیبه…
تا جایی که من خوندم و می دونم مردم کاشمر وما گیلانی ها دارای یک ریشه مشترک و قدیمی،مربوط به دوره پیش از آریایی ها هستن به نام کاس ها یا کاسیها.
کاسی ها پدرجد آریایی ها،و از قدیمیترین اقوام جهان،و بنابر عقیده بعضی مورخین قدیمیترین قوم جهان هستن،خاستگاه اولیه شون کوه مقدس ساوالان یا سبلان هست،که نامش در اوستا هم اومده و زرتشت هم متعلق به همین قوم بوده،و بعد مهاجرت کردن به کوههای قفقاز و اونجا دست به ساخت خونه و دامداری زده ن (اصلا نام قفقاز تغییر شکل یافته کپ کاس هست)
و چند هزار سال قبل،دسته ای از اونها بعنوان ساکنان اولیه این سرزمین وارد ایران می شن، گروهی از اونها در شمال ایران و حاشیه دریای خزر ساکن می شن(نام کاسپین برگرفته از همین قومه) که بهشون می گن کاسهای ساحل نشین…و عده دیگه ای از اونها به نواحی مرکزی ایران میرن و بخشهای لرستان، بخشهایی از کویرهای یزد و کرمان، قزوین،کاشان و کاشمر رو برای اقامت انتخاب می کنن (نامهای قزوین،کاشان و کاشمر اصلا از ریشه کلمه کاس اومده)
شاخه دیگه ای از اونا به اروپا می رن و هسته. اولیه آریاییهای اروپا،در نواحی آلمان و ایرلند و… رو تشکیل می دن…که بعد،گروهی از اونها از آلمان به ایران مهاجرت می کنن و در ناحیه کردستان،طرفای سنندج و… ساکن می شن.
کاسیها،قومی باستانی و دلاورن،فتح بابل به سرکردگی کورش کبیر،وبسیاری از پیروزیهای درخشان ایران باستان به دست سپاه کاسیها صورت گرفته…
کاشتن سرو کشمری در حوالی بردسکن و نه در کاشمر،و اصلاح اشتباهات تاریخی این مطلب،چیزی از قدمت و اعتبار این قوم کم نمی کنه…
شقایق خانم برو آزمایش ژنتیگ دکتر اشرفیان بناب بخون کوچ آریایی ها به ایران افسانه ای بیش نیست
سلام
مردمان کاشمر بردسکن و خلیل اباد البته اقوام خیلی قدیمی آن همه با هم مدام در مراوده و جابجایی و تغییر محل سکونت بین این سه شهر بوده اند البته الان شاید تفاوت هایی به دلیل مهاجرت های زیاد و یکسان نبودن امکانات مشهود باشد
که در کتاب تاریخ کاشمر نوشته شده است
هر اثار باستانی یا شخص مشهور را از هر ده یا روستایی که باشد در هنگام معرفی شدن برای زودتر شناخته شدن ان را منتسب به شهر بزرگ تر و شناخته شده تر در تاریخ و جامعه در ان منطقه یا محل می کنند.
سلام یکی بگه چند ساله بردسکن شهر شده تا دیروز جیره خور ما بود
درود به همه اون کسای که دارن تاریخ منطقه رو بد قلم میدن بدونن خارزنج یا به قول قدیمیا خرزن که ریشه در فرهنگ خلیل اباد و کندر داره و ششطرازرو اتشکده معروف برزین مهر که الان اسمشو به اشتباه گذاشتن رو اتشکده نیشابور در کل منطقه چارهزار سالست شما اگه به خلیل اباد تشریف بیارین اسیاب ابی ها و قلعه دختر و قلعه پسر نشانگر همه چیز هست
سلام عکسی از درختی که در کاشمر قطع شده دارید یا اصلا چیزی از کنده باقی مونده…؟
یا آن یکی درخت که در فریومدِ توس هست چطور ازش عکس و اطلاعاتی دارید؟،(گوگل چیزی نیاورد).
راستی میخواستم از کاشمری های عزیز بپرسم درباره درختی که در آرامگاه سید حمزه وجود دارد بیشتر توضیح بدن
با سلام و ادب
من یک محقق تاریخم و باستان شناسی
آنچه متاسفانه همواره در بین مردمان این کهن بوم بوده و هست عدم اطلاع کافی وتفکر وافی در مطالب هست و توهین و عرق بیخودی بر موضوعی.
آنچه دوستان در خصوص عدم تعلق سرو کشمرنه کاشمربه شهر کاشمر امروزی دقیقا درست است و تاریخی و علمی.کاشمر امروزی شهری است بر گرفته از منطقه کشمرقدیم و ساخته شده در حوالی شهر باستانی ترسیز و قدمتی بس اندک در مقابل قریه های بردسکن و ترشیذ و کشمر دارد.
متاسفانه این خلط مبحث اتفاق افتاده و رایج است.کاشمر امروزی با کشمر باستانی که در شاهنامه نیز از سرو آن یاد شده است متفاوت است و فقط تشابه اسمی دارد البته خود کاشمر امروزی هم به نو به خود تاریخی است زیا که در دل محوطه تاریخی ترشیز و بردسکن بوجود آمده و جزیی از آن است.
اما مطلب دیگرآنچه را که در قدیم شهر مینامیدن در طول زمانهای متمادی تغییر کاربری دارده و امروزه خیلی اط شهرهای قدیم بر اثر عوامل مختلف چون جنگ و سیل و زلزله و غیره تبدیل به قریه های کوچکی شده اند و نباید این مطلب را فراموش کرد که اگر منطقه ای امروز کوچک است قرنهای پیش ممکن است خیلی وسیع تر و آباد تر بوده
امید که تاریخ این مرز و بوم را درست و دقیق بشکافیم و طرحی نو در اندازیم
با سلام.من کندری هستم. با تمام توضیحاتی که دوستان از بردسکن و کاشمر دادند و علی اباد کشمر و همه و همه وجود این درخت در علی اباد کشمر صد در صد بوده .و اصلا مهم نیست که بردسکن بوده یا کاشمر یا خلیل اباد..تمام مسافت کاشمر تا بردسکن و با روستاهای اطراف جاده کاشمر بردسکن
پنجاه کیلومتر هم نمیشع..میگیم ما ایرانیا بد نیستیم.نژاد پرست نیستیم
در صورتی که به کوچمون و محلمون و همینطور برو تا کل کشور تعصب طبقاتی و جدا جدا داریم و باعث خجالته.کمی تعصب ملی یعنی از خونه تا کشور پله به پله خوبه اما وجود همچین درختی اول برای خراسان و بعد برای کل ایران باعث خوشحالی و افتخاره که فرهنگ و تمدن و دینداربودن ما قبل از عربها رو اثبات میکنه..هرچند امروز کسی تا شجره نامه ده پشتشو نداشته باشه ادعای من ایرانیم هم نمیتونه بکنه چه برسه به دعوا بین بردسکنی و کاشمری سر نژاد….اینقدر حمله و جابجایی و ورود و خروج اقوام مختلف به همه کشورها کسی نمیتونه ادعای خلوص نژاد کنه….نه کرد نه لر نه فارس نه ترک..چقدر کاشمری میشناسید که در گرگان الان تماما گرگانین یا سیستانیها که در قحطی و بیکاری همه کوچ کردن گرگان و الان نوه هاشون گرگانینو همینطور تمام کشور .یک نسل در یک شهر بدنیا بیاد بچش در اینده نمیدونع مال کجاست .نوه من شاید ندونه مالینک کاشمری هستیم.همسر من گلمکانیه و من کندری پدر و مادرم کندری بودن اما نوه های منیا نبیره هام واقعن شاید اصلا کاشمرو نشناسن همونطور که خیلی از همینا که سر بردسکن و کاشمر دعوا میکنن شاید مال یک مملکت دیگه بودن در زمان کاشتن نه بریدن سرو کشمر
وجدانن یکم فکر کنیم؟؟؟عوض اینکه ایرانیا بعد خراسان و بعدم کاشمر وتمام روستاها و شهرهای اطرافش باید به داشتن پیشینه دینی و داشتن دین یکتا پرستی قبل از اسلام افتخار کنن
من با اینکه نمیدونم واقعا اصلم((پدر پدر پدر بزرگم کجا بوده))) مال کجاست اما الان چون میدونم توی ژن و خون من خاک کندر و اب ششطراز و انگور وانار و گوشت بره اون دیار بزرگ هست دارم لذت میبرم و این متن سرو کاشمر حالمو خیلی خوب کرد حالا مال بردسکن یا کاشمر یا علی اباد باشه هیچ فرقی نمیکنه.الان مشهدیم افتخار میکنه همینطور برو تا کل مملکت.
درود و سپاس فراوان بر نویسنده این مطلب
لذت بردم.شماها هم برید کیفشو ببرید و پزشو بدید چه کاشمری چه بردسکنی
همه خاک اون دیار باعث افتخاره
سلام از توضیح دوستان
همه آدم های جهان بلاخره که پر مادری و پدر مادراشون پدر مادر و همینطور اجداد قدیمی … من تو لرا بودم به لر بودنشون افتخار میکنن … ترکای جاهای مختلف سر اینکه ما ترک تریم دعوا دارن و … اصلا هیچ فرقی نمیکنه که چه نژادی دارین خودتون خوب باشین
سلام
بنده حدود چهل سال سن دارم.
یادمه دبیرستان که بودم طوماری آوردند و گفتند بچه ها امضاکنید که بردسکن شهر بشه. من از روستاهای کوهپایه بردسکن هستم ولی خداوکیلی شناسنامه تولد منو زده شهرکاشمر. یعنی موقع تولد من بردسکن اصلا شهرنبوده.
کل منطقه رو به نام ترشیز واز توابع کاشمر میدونن
من که بچه منطقه هستم ودر هردوتا شهر زندگی کردم، واقعا بردسکن از توابع کاشمر هست وخواهدبود،بیست سال پیش مرکز دهستان و بخش بود وحالا شهر شده.
به نظر من بردسکنی ها باید افتخار کنند که درمنطقه ترشیز کهن وکاشمر بزرگ زندگی میکنند و پیشرفت کردن و شهر شدند.
امیدوارم روزی بتونن متحد بشن ونماینده مخصوص شهر خودشون هم داشته باشند.
و امیدوارم تعصب بیجا وبی مورد که مخصوص تازه به دوران رسیده هاست را کنار بگذارند تا پیشرفت کنند.وگرنه بقول خودشان ،وقتی میخوان برن مرکز شهر ،هنوز هم باید بروند به مون ده…..
اقایی میگی بردسکن زر زیاذ.دی زدی
سلام من …….هستم خیلی بد بود اصلا راضی نبودم بای خیلی بد بود
بادرود.نفرین بر این تازیان ملخ خوار شهوت باز
با عرض سلام من اهل کاشمر هستم همه مطالب ودیدگاهها را خوندم میخواستم بگم چیزی که اصالت کسی رومیسازه رعایت احترام وادب هست همه ما سروته از یک کرباس هستیم اروم بگیرید و به هم احترام بگذارید بنی ادم اعضای یکدیگرند که در افرینش زیک گوهرند
سلام دوستان درختی سروی هست بسیار قدیمی در اطرف مشهد نزدیک توس در روستایی به نام کاهو که اهالی روستا و شواهدی که قابل رویت هست نشانگر قدمت چندین هزار ساله این درخت هست من در مورد اون روستای فریومد که سرو دیگر در ان کاشته شده هیچ اطلاعاتی به دست نیاوردم و احتمال میدم این درخت همان درخت که در فریومد کاشته شده باشه از دوستانی که اطلاعاتی دارند خواهش میکنم اطلاع رسانی کنند
من از اون درخت عکس دارم و از کسانی که دانش و اطلاعات کافی در این زمینه دارند با کمال میل برای دیدن این درخت مشایعت میکنم
با سلام خدمت دوستان عزیز در مورد اون درخت که در روستای اطراف توس روستای فریومد کاشته شده اطلاعاتی دارید؟
در روستایی اطراف مشهد در نزدیک توس قدیم سروی هست با قدمت چندین هزار ساله(عکس درخت مذکور موجود دارم) از دوستانی که اطلاعت و علم کافی در این زمینه دارن دعوت میکنم برای بازدید و تحقیق در مورد این درخت تشریف بیارند جهت بازدیدبنده درخدمتشون هستم.
شاید قدمی برداریم برای تاریخ وطنمان
با حرف آقا جواد کاملا موافقم
بردسکن قدمتی به دیرینگی امپراتوری ساسانی و حتی قبل تر دارد مدرک آن تپه های چوپان در بردسکن اند که متعلق به ۲۰۰۰ سال قبل است
و درمورد سرو کشمر (نه کاشمر) باید گفت که این سرو متعلق به روستای علی آباد کشمر از توابع شهرستان بردسکن است نه شهرستان کاشمر
متاسفانه مشخص نیست با چه علمی یا استناد به کدام مدرک کشمر را به کاشمر ربط دادند و این گونه تاریخ را دزدیده اند تا شهری که تاریخ ندارد را به جعل ارج نهند لطفاً مطالب سایت را اصلاح کنید .
درضمن ما همه از یک خاک و سرزمین هستیم کشمر یا کاشمر هردو باید به چنین سرزمینی افتخار کنند
نه اینکه با دروغ به دنبال جعل سازی برای مالکیت تاریخ باشند
سپاس
با سلام خدمت دوستان و همچنین آقای (جواد) :
اینکه اسم کشمر، کاشمر، ترشیز، و علی آباد یا بطور کلی سرزمین مادری ما به نیکی یاد شده و در سابقه ی کتاب اساطیری ایران سرو کاشمر گنجانده شده و به آن پرداخته شده بی نهایت ارزشمند است و بقیه ی کلام که از روی تعصب بیجا و دلخوری و مرزبندی های جغرافیایی خاص و امروزی زده میشه نادرست است. دیار ترشیز کهن متاسفانه از این سیاست بازی های بی ارزش که فقط دسته بندی است و رانت بازی بسیار ضربه خورده و آبادانی این ولایات به تاخیر افتاده، همین مهم برای پرهیز از تفرقه افکنی و دودستگی کفایت می‌کند. امیدوارم سرزمین ما در سایه ی وفاق و تعاون و همدلی به آنچه که شایسته ی آنیم برسیم. هر صدایی که بوی تفرقه و دوئیت بدهد دلسوز ترشیز کهن نیست و ارزطش شنیدن ندارد.
فعلا خودتونو اذیت نکنید
توشاهنامه نوشته کاسمر مام نمی تونیم بپاکیمش
باسلام پس مسجد قدیم وتپه دزد و آتشکده زرتشتیان روستای سرخوضک چیه داستانش این وسط حتماً اونم میخواین بگین الکیه
زنگنه اینالو
درود بر دوستان ، همه جای ایران سرای من است . درختان کهن از گونه های مختلف در همه جای ایران وجود دارد مانند سرو ، سرو کوهی یا ارس و بنه که شاید قدمتی هزار ساله وحتی بیشتر دارند مقدس بوده و هستند . درخت بسیار بزرگ بنه با قطر تنه حدود دو متر در روستای زنگنه از توابع شهرقره بلاغ شهرستان فسا وجود داشت که متاسفانه در اثر طوفان و کهولت سن این درخت ارزشمند در زمستان سال 1398 برزمین افتاد .