مظفرجلالی: روش های غیراصولی کشت و آبیاری، بیابان‎‏زایی در کاشمر را تشدید کرده است

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کاشمر تاکید کرد: تخریب پوشش گیاهی، تبدیل مراتع و جنگل ها به اراضی کشاورزی، چرای بیش از حد دام در عرصه های پوشش طبیعی، تخریب اراضی کشاورزی، توسعه بیش از حد معادن، صنعت و روش های غیراصولی کشت و آبیاری، بیابان زایی را تسریع و تشدید کرده است.
مهندس مظفرجلالی در گفت وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه خراسان، با بیان اینکه بیابان به سرزمینی گفته می شود که در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب واقع شده و فاقد پوشش گیاهی پایا باشد و یا میزان آن به حدی است که بهره برداری از آن به صرفه و صلاح نباشد (بارندگی سالانه کمتر از 250 میلیمتر در سال)، پدیده بیابانزایی یا پیشروی بیابان را یکی از مهمترین چالش های قرن اخیر پس از کمبود آب شیرین در سطح جهان دانست.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کاشمر گفت : این امر عبارت از تخریب اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب تحت تأثیر عوامل اقلیمی و انسانی است.
وی با تأکید بر اینکه پدیده بیابان زایی قبل از اینکه یک معضل طبیعی و اقلیمی باشد، یک پدیده اجتماعی و انسانی است و هرچه زمان می گذرد نقش انسان در ایجاد بیابان و پیشروی آن بارزتر می شود، گفت : افزایش جمعیت و نیاز به توسعه سطح اراضی زیر کشت کشاورزی و قاعدتاً افزایش نیاز به منابع آبی و استحصال آب های زیرزمینی جهت آبیاری اراضی، منجر به افت شدید سطح آب های زیرزمینی و شور شدن آب و خاک می شود و پس از اندک زمانی به دلیل شور شدن خاک، محصول تولیدی کاهش یافته و با کاهش کیفیت و کمیت محصول، زیر کشت بردن اراضی همجوار اجتناب ناپذیر است .
مهندس مظفرجلالی افزود: با ادامه این روند شاهد تبدیل منطقه به شوره زار و افت شدید آب های زیرزمینی هستیم لذا ناگزیر به کف شکنی چاه ها خواهیم بود که این تنها مثال ساده ای از ارتباط افزایش جمعیت با پدیده بیابان زایی است که در کنار سایر فعالیت های انسانی از قبیل تخریب پوشش گیاهی و . . . که قبلاً ذکر شد منجر به تسریع و تشدید بیابان می شود .
وی عمده ترین پیامدهای بیابان زایی را افزایش مهاجرت روستاییان به شهرها، کاهش حاصلخیزی اراضی زیر کشت در اثر کاهش کیفیت آب و خاک، فقر مواد غذایی و از بین رفتن پوشش گیاهی خاک، بروز سیل در اثر لخت شدن اراضی و کاهش ظرفیت نگهداری و نفوذ آب در خاک، مدفون شدن راه های ارتباطی، شبکه های آبرسانی و کانال ها و سایر زیرساخت های واقع در مسیر تپه های ماسه ای و شن های روان، افت شدید آب های زیرزمینی و منابع اقتصادی و در نهایت فقر و قحطی در مناطق تحت تأثیر عنوان کرد.
رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کاشمر گفت: باید جهت پیشگیری و مبارزه با بیابان زایی در قالب فعالیت های بازدارنده ـ اصلاحی و احیایی فعالیت هایی شامل برنامه های ترویجی با آگاهی بخشی و تشویقی و تنبیهی صورت گیرد .
مهندس مظفرجلالی با بیان اینکه انسان عامل عمده و اساسی در انهدام خاک و منابع آن و تشدید روند تخریبی آن است، گفت: با ممانعت از فعالیت های مخرب می توان به بارزترین نحو از توسعه اراضی بیابانی پیشگیری کرد.
وی با اشاره به اینکه روش های اصلاحی شامل اصلاح روش های فعلی اعم از سیاست گذاری، برنامه ریزی و بهره برداری است، گفت : این روش ها براساس ملاحظات زیست محیطی با توجه به توان اکولوژیک منطقه و تضمین استمرار تولید استوار بوده و شامل اصلاح روش های آبیاری، شخم، کوددهی، آیش و . . . است.